Vijf thema’s in het werk van Lamin Barrow in een gesprek benaderd

45

Lamin Barrow: In mijn poëzie is alles gelaagd

Daniëlle Zawadi

Lamin Barrow groeit in hoog tempo uit tot een bekende naam binnen de spoken-wordscene. Hij treedt op als Tha RainX en ik stel hem hier op Vuurland graag in vijf afleveringen voor, waarin we steeds een ander aspect van zijn poëzie bespreken. Vandaag: Fatherhood.

In het gesprek dat ik met Lamin heb wil ik de draad weer oppakken door het onderwerp vaderschap voort te zetten. In zijn werk vind ik terugkerende entiteiten: natuur, een sterk zelfbewustzijn en vaderschap. Ik word nieuwsgierig naar wat hij bedoelt wanneer hij het heeft over vaderschap.

Wat echter begint als een gesprek over vaderschap, mondt al snel uit in een gesprek over de mate waarin Lamin als dichter begrepen zou willen worden. Ironisch genoeg begreep ik een deel van het werk dat hij met mij deelde verkeerd. Hij vertelt over hoe hij met misverstanden omgaat, over het abstracte karakter van zijn poëzie en de manier waarop hij gezien wil worden.

We hebben het al eens over vaderschap gehad, maar je bracht het toen in relatie met het moederschap. Je vertelde me: ‘Mijn moeder was eigenlijk mijn vader en mijn vader was eigenlijk mijn moeder.’

Juist. Dat was hun rol toen ze samen waren.

Precies. Ik heb het concept van vaderschap ook een paar keer in je werk gehoord. Ik heb gekeken naar de volgende regels waarin het anders terugkomt, uit het gedicht ‘Take my silence as liefdadigheid (een gedicht van sprekende stilte) deel één en twee’:

The seeds of the father bring forth the child
The sins of the father bring forth the child
The seeds of my father bring forth this child

Kun je daar meer over vertellen?

Ik denk dat als een kind zichzelf wordt, het ergens vandaan komt en het niet de schuld mag krijgen van dat het een kind is. Als het iemands schuld is, dan van degenen die het kind hebben voortgebracht. En wat daarna gebeurt of hoe het kind uitgroeit tot volwassene, ligt bij de ouders.

Ik denk dat deze regel in feite een aanval op mijn ouders is. Dat er ‘vader’ staat, wil nog niet zeggen dat het over een vader gaat. Het is een aanval op mijn ouders door te zeggen: ‘Ik ben wat je van mij maakt en als je iets niet kunt begrijpen van wat je zelf creëert, laat het dan onberispelijk.’ Geef het kind niet de schuld dat het is zoals het is.

In de poëzie die je schrijft worden verschillende karakters aangesproken en die komen ook weer terug. Hier zien we dat de zaden van de vader beide ouders betekenen. Ik vatte het te letterlijk op. Of kan ik aannemen dat er meerdere interpretaties zijn?

Mijn gedichten zijn vrij linguïstisch in de zin dat ze meerdere betekenissen hebben. En vaak schrijf ik vanuit verschillende personages. In mijn poëzie is alles gelaagd. Want sommige dingen wil ik niet duidelijk maken en sommige dingen wel. Soms leg ik er meer de nadruk op of zit ik juist op mijn handen om dat niet te doen. Ik ben voornamelijk opgelucht dat ik kan zeggen wat ik te zeggen heb. En verder zie ik de lezer dan worstelen om te begrijpen wat ik van daaruit bedoel .

Maar juist het feit dat jij weet waar het over gaat ..

… is genoeg.

En soms kan ik lol hebben omdat ze het niet weten. Ik wil namelijk niet dat mijn poëzie door iedereen volledig wordt begrepen. Ik hoop dat het een dialoog is met mensen die geïnteresseerd zijn. Want ik wil niet dat de hele wereld weet wie ik ben door mijn poëzie of door wat ik creëer. Als je interesse hebt in iemand – stel vragen.

Begin het gesprek.

Ja, voer een gesprek. Maar ga niet in een stoel zitten en verwachten dat ze je alles vertellen. Het zou uit interesse moeten zijn en niet alleen vanwege wat ze presenteren.

Wat zou er gebeuren als iemand zo’n gesprek met je begint? Een beetje zoals ik doe door je te vragen naar vaderschap en andere thema’s uit je kunst?

Well, ik ben een heel abstract persoon en mijn gedichten zijn in die zin abstract. Ook al nemen de emoties vaak de leiding en hebben de woorden de neiging om die emoties te omlijsten. Ik denk dat mijn poëzie en mijn persona abstract is, maar soms is er ook duidelijkheid. En die helderheid is niet voor iedereen. Een abstracte helderheid. Dat vind ik leuk, omdat mensen soms de neiging hebben te denken: ‘Oh, het is abstract, dus je weet niet waar je het over hebt.’

Maar dat is niet het geval.

Precies! Het komt van een helder idee, een duidelijke mening, en daarom is het soms mijn keuze om verkeerd begrepen te worden.

*

Poetry On Sunday – Tha Ra!nx | https://www.youtube.com/watch?v=qoARMxL8Yqk

*

Website: https://laminbarrow.nl/  | Instagram:  https://www.instagram.com/tha_rainx/