Twaalf erkenningen van personen en plekken die ik koester

912

Liefste Patrick

Kaya Erdinç

Liefste Patrick*,

Ontschapen beelden,
het maken van kleinkortfilms,
waarin groei zichzelf niet meer is.
Zulke films wil ik maken.

Hieruit komt iets op, wat haaks staat
op vervulling
Gezichtsverlies
als iets volstrekt
onpersoonlijks.


*Patrick Holzapfel (1989) is een Duitse schrijver en filmmaker die net buiten Wenen woont, en aan wie ik veel te danken heb. In zijn online filmtijdschrift Jugend ohne Film kreeg ik een uitzonderlijke vrijheid om te schrijven over cinema. Samen gingen we vaak naar het Oostenrijkse filmmuseum waar we vrienden troffen die niets anders wilden dan film en leven met elkaar verbinden.