De tweede wereld

ik heb tijd gekocht op het dark web jij bent opgeslagen in een harde schijf 
wij zijn de architecten van de tweede wereld ik heb zeventien kopieën in de schappen verstopt het heelal hebben wij in een zandkasteel gepropt en de deur naar de monsters is het stukje brood dat vastzat tussen mijn kiezen 

nee
een foto van het stukje brood dat tussen mijn kiezen vastzat

ik heb zeventien kopieën 

de route terug naar huis heb ik verloren 
ik ben een kind uit de Fortuyn-generatie
mijn gedachten zitten vast tussen dikke tv-randen
mijn lichaam is verdeeld over een split screen
beide kanten zijn de andere kant

ik dij uit

en deze realisatie rijdt op een scootmobiel
die ik in een Marktplaats-advertentie vond
inmiddels voor drie wensen is verkocht
met deze woorden in spiegelbeeld:

speeksel lijkt alleen helder
je haat water en verdrinkt in jezelf
een midlife-crisis koop je in termijnen 
ons bloed stroomt door de glasvezels van Ziggo 
in Halfweg is een tunnel onder mijn huid gegraven
ramptoeristen hebben mijn spam-folders geleegd
nu kunnen de monsters in onze hoofden niet terugkeren
bedelaars kunnen transcenderen maar wij bidden niet tot God
de realiteit is de skere wijk tussen jouw ogen 
kleinkinderen met TikTok-accounts hebben een icaruscomplex
de Marokkaanse groenteverkoper luistert naar schlagermuziek
wij dwalen vrij in het gecomprimeerde ik ben gecompromitteerd
de caissière zal morgen vragen of ik het zeker weet
ik kan door jouw vingers zien

mijn handen zoeken naar iets anders 

wij staren voor ons uit 

ik dij uit

terwijl de ruimte gladgestreken onder onze voeten ligt