ook vandaag ben je terug bij het zwembad
waar je je wijsvinger in doopt om zo
de keramische tegels van de overkant
aan te raken. ergens draaft er een jong veulen
binnen of het is de hink-stap-sprong
vlak boven je borst, maar zo is het meestal
als je probeert erachter te komen
langs welke zijde je jezelf deze dag
dit water in moet duwen. misschien is er
bij het uitdelen van de instructie terloops
een te korte oogas tussendoor geglipt
had je de gevolgen van deze beweging
onder een vergrootglas moeten bekijken
dit licht handmatig moeten breken
zwemmen schijnt vandaag ineens wezenlijk
anders dan het voornemen per vinger
een volledig lichaam in het water te dopen
te geloven dat het overkomelijk is