De droom van elke cel


<p>De titel lijkt zichzelf tegen te spreken: ‘cel’ suggereert een (natuur-) wetenschappelijke invalshoek, maar dromende cellen horen in dat vakgebied niet thuis. Precies die tegenstelling vormt een grondlaag in <em>De droom van elke cel</em>, waarin een opsomming van biologische termen voor bladvormen kan overgaan in een oproep tot verzet, bijvoorbeeld tegen het ‘imperium’ dat telkens weer opduikt en de wereld inkleurt met zijn taal. De dichter wil die taal opschudden, openbreken, ontmantelen. Ze zoekt naar een manier om te communiceren met het leven dat haar omringt: ‘Boom spreken. Wolf spreken.’ Zo gaat ze de dreiging te lijf van het zogenoemde imperium dat ontgint, verbrandt en bomen velt. Tegenover de angst in die wereld stelt ze bomen die met elkaar praten en voor elkaar zorgen, een wolvin die ons troost en het bos in draagt, een dadelpalm die groeit in een drukke stad, of domweg: ademhalen.</p>


De titel lijkt zichzelf tegen te spreken: ‘cel’ suggereert een (natuur-) wetenschappelijke invalshoek, maar dromende cellen horen in dat vakgebied niet thuis. Precies die tegenstelling...

Logo	Vincent Hammingh
Kernteam	Iduna Paalman, Thijs Joores, Erwin Hurenkamp, Oumaima Belkhdar
Website	Laurens Besselsen

De droom van elke cel

Menu

Social

Contact

Credits